POLSKA FRATERNIA ŚW. BRUNONA
Stat crux dum volvitur orbit.
w zakonie kartuskim
Św. Jana Kasjana, zakonnika (3 czytania)
MODLITWA
Módlmy się.
Boże nasz Ojcze, w świętym Janie Kasjanie,
dajesz nam doskonały przykład życia Ewangelią.
Prosimy Cię, dopomóż nam pójść Jego drogą, skupiając się na sprawach bożych,
pośród zmiennych spraw tego świata.
Przez Jezusa Chrystusa ...
Na podstawie: Diurnale Cartusiense, Typis Cartusiae Pletriaci, 2008
tłumaczenie własne
w zakonie kartuskim
św. Marii Magdaleny i św. uczniów Chrystusa (12 czytań)
MODLITWA
Módlmy się.
Boże, Twój Syn wybrał Marię Magdalenę
na pierwszą zwiastunkę wielkanocnej radości,
spraw, abyśmy za jej wstawiennictwem
i przykładem głosili Chrystusa zmartwychwstałego,
a także oglądali Go w Twojej chwale.
Przez Jezusa Chrystusa ...
Na podstawie: Diurnale Cartusiense, Typis Cartusiae Pletriaci, 2008
tłumaczenie własne
w zakonie kartuskim
św. Bonawentury, doktora i kapłana (3 czytania)
MODLITWA
Módlmy się.
Wszechmogący Boże, obchodzimy dzisiaj narodziny dla nieba świętego Bonawentury,
biskupa, spraw, abyśmy czerpali światło z jego nauki i mogli naśladować jego żarliwą miłość.
Na podstawie: Diurnale Cartusiense, Typis Cartusiae Pletriaci, 2008
tłumaczenie własne
w zakonie kartuskim
św. Benedykta, zakonnika (12 czytań)
MODLITWA
Módlmy się.
Boże, nasz Ojcze, Ty w świętym Benedykcie dałeś przykład doskonałego
nauczyciela tych, którzy chcą poświęcać się Twojej służbie,
spraw, o to prosimy, aby miłość ku Tobie, stawiali ponad wszystko
i z radością podążali drogą Twoim przykazań.
Przez Jezusa Chrystusa ...
Na podstawie: Diurnale Cartusiense, Typis Cartusiae Pletriaci, 2008
tłumaczenie własne
w zakonie kartuskim
Świętej Rozali, Dziewicy (12 czytań) uroczystość w klasztorach żeńskich
(11 czerwca 1328 r.)
urodzona w 1263 r. we francuskiej rodzinie szlacheckiej na południu Francji de Villeneuve, który istnieje do dziś. Podczas bierzmowania w 1270 r. udzielanego przez biskupa Fréjus w kaplicy rodzinnego zamku, nadprzyrodzone światło wydawało się otoczyć dziecko. W bardzo młodym wieku, złożyła prywatny ślub dziewictwa. Najbardziej ukochała dbanie o ubogich, często rozdając ze spiżarni domowej, o czym rodziców zawiadomiła służba zamkowa. Któregoś dnia, gdy pod fartuchem bochenki chleba, by rozdać je ubogim zgormadzonym u wejścia do zamku została zatrzymana przez ojca, który zapytał ją, co niosła, a ona odpowiedziała: "To są róże Właśnie skończyłam ich zbieranie." Po rozchyleniu fartucha pokazała wspomniane róże do zdumionemu ojcu. Stąd przedstawianie Rozalii na obrazach w fartuchu pełnym róż, jako przypomnienie tego cudu. Kiedy miała szesnaście lat chciała zostać zakonnicą kartuzów. Znała ich życie z klasztoru la Celle Roubaud będącego w pobliżu zamku, gdzie jej ciotka Jeanne de Villeneuve był przeoryszą. Jako, że dom nie miał nowicjatu, a był on w Saint Andre de Ramires, do którego wstąpiła, następnie przeniosła się do głównego Klasztoru żeńskiego, Bertaud, niedaleko od miasta Gap, w Alpach francuskich. Śluby złożyła w 1280 roku w Bertaud, a jej ciotka była w la Celle Roubaud przełożony generalny Zakonu pozwolił Rozalii na przejście do tego domu, aby pomóc ciotce. W 1288 roku otrzymała konsekrację dziewictwa z rąk biskupa Fréjus. Gdy dowiedziała się o tym wpadła w stan ekstazy, która trwała cały dzień. Mimo, że pomagała w chórze i tam gdzie byłą potrzeba wspólnoty, jej dusza była zjednoczona z Panem. Była znana ze skłonności do ascezy np. zmniejszała ilość snu, jadła tylko chleb, gdy miała iść do komunii. Modlitwa była dla niej najważniejsza, na której spędzała długie godziny, otrzymując w ten sposób szczególne łaski dla Zakonu, jej rodziny i miasta, i dla całego Kościoła. Dzięki swojej czystości serca Bóg dał jej dar czytania w sercach innych ludzi. Po śmierci jej ciotki w 1300 r. Przełożony Generalny mianował Rozalię przeoryszą, na której urzędzie była dwudzieści dziewięć lat. W tym czasie, jej przyjaciel, biskup Fréjus, został papieżem Janem XXII.
Zmarła w wieku sześćdziesięciu sześciu opinii wielkiej świętości. Natychmiast zaczęły zdarzać się w miejscu pochówku cuda: ślepiec odzyskał wzrok i wielu chorych zostało uleczonych. W 1334 r. pięć lat po jej śmierci, papież Jan XXII nakazał otworzyć jej grób. Jej ciało znaleziono całkowicie nienaruszone i tak jest do dzisiaj. W 1602 zostało przeniesione z krypty do nowo wybudowanej kaplicy.
W 1851 Błogosławiony Pius IX zatwierdził jej święto dla diecezji Fréjus, a w 1857 roku dla zakonu kartuzów. Dziś obchodzimy je w całym zakonie 6 lipca, a jej święto jest uroczystością dla mniszek Zakonu kartuskiego.
Tłumaczenie własne: na podstawie CARTHUSIAN SAINTS,Charterhouse of the Transfiguration 2006, CARTHUSIAN BOOKLETS SERIES, N° 8.
(Charterhouse of the Transfiguration Carthusian Monastery 1800 Beartown Road Arlington, VT 05250 Fax: 802-362-3584 E-Mail: This email address is being protected from spambots. You need JavaScript enabled to view it. www.chartreux.org)
w zakonie kartuskim
św. Tomasza, Apostoła (12 czytań)
MODLITWA
Módlmy się.
Wszechmogący Ojcze, z radością obchodzimy dzisiaj święto Tomasza,
przez jego wstawiennictwo prosimy, zachowaj naszą wiarę,
abyśmy jak on uznali Twojego Syna za naszego Pana
i mieli życie w imię Jezusa Chrystusa.
Przez Jezusa Chrystusa ...
Więcej o św. Tomaszu, Apostole
Na podstawie: Diurnale Cartusiense, Typis Cartusiae Pletriaci, 2008
tłumaczenie własne
w zakonie kartuskim
Św. Piotra i Pawła, Apostołów, uroczystość
MODLITWA (prywatna)
Módlmy się.
Boże nasz Ojcze, Ty dajesz nam radość z okazji święta Apostołów Piotra i Pawła,
za których pośrednictwem Kościół po raz pierwszy otrzymał wiarę,
udziel Twojemu Kościołowi siły i wierności ich nauczania.
Przez Jezusa Chrystusa ...
Więcej o św. Piotrze i Pawle, Apostołach
Na podstawie: Diurnale Cartusiense, Typis Cartusiae Pletriaci, 2008
tłumaczenie własne
w zakonie kartuskim
św. Ireneusza, męczennika i kapłana, wspomnienie
(Uwaga: taką datę podają diurnale w języku łacińskim, francuskim i angielskim, a Kościół obchodzi 28 czerwca)
MODLITWA
Módlmy się.
Ojcze, Ty wezwałeś świętego Ireneusza,
aby głosił prawdę o Tobie, a Kościołowi przyniósł pokój.
Za jego wstawiennictwem odnów nas w wierze i miłości,
i spraw, abyśmy zawsze byli gotowi głosić pokój i jedność między ludźmi.
Przez Jezusa Chrystusa ...
Na podstawie: Diurnale Cartusiense, Typis Cartusiae Pletriaci, 2008
tłumaczenie własne
w zakonie kartuskim
Narodziny św. Jana Chrzciciela uroczystość
MODLITWA
Módlmy się.
Boże, Ty powołałeś świętego Jana Chrzciciela,
aby przygotował Twój lud na przyjście Chrystusa Pana,
udziel Twojemu Kościołowi daru radości w Duchu Świętym
i skieruj dusze wszystkich wiernych na drogę zbawienia i pokoju.
Przez Jezusa Chrystusa ...
Więcej o św. Janie Chrzcicielu
Na podstawie: Diurnale Cartusiense, Typis Cartusiae Pletriaci, 2008
tłumaczenie własne
w zakonie kartuskim
wspomnienie św. Alojzego Gonzagi, świętego męża
MODLITWA
Módlmy się.
Ojcze miłości, dawco wszelkiego dobra, Ty, w św. Alojzym Gonzaga
połączyłeś nieskalaną czystość z surową pokutą,
spraw przez jego wstawiennictwo i modlitwy,
ponieważ nie naśladowaliśmy go w niewinności,
abyśmy poszli jego drogą pokuty.
Przez Jezusa Chrystusa ...
Na podstawie: Diurnale Cartusiense, Typis Cartusiae Pletriaci, 2008
tłumaczenie własne
w zakonie kartuskim
św. Romualda, Opata i zakonnika (3 czytania)
MODLITWA
Módlmy się.
Boże, Ty przez świętego Romualda odnowiłeś w Kościele
życie w samotności i modlitwie,
spraw, abyśmy zapierając się samych siebie i naśladując Chrystusa,
mogli osiągnąć królestwo niebieskie.
Przez Chrystusa …
Na podstawie: Diurnale Cartusiense, Typis Cartusiae Pletriaci, 2008
tłumaczenie własne
w zakonie kartuskim
św. Antoniego z Padwy, Doktora Kościoła i kapłana, wspomnienie
MODLITWA
Módlmy się.
Wszechmogący, wieczny Boże, Ty dałeś swojemu ludowi świętego Antoniego z Padwy,
znakomitego kaznodzieję i orędownika potrzebujących.
Spraw, za Jego wstawiennictwem, abyśmy prowadzili życie zgodne z Ewangelią
i we wszelkich trudnościach doznawali Twojej pomocy.
Przez Chrystusa …
Na podstawie: Diurnale Cartusiense, Typis Cartusiae Pletriaci, 2008
tłumaczenie własne
w zakonie kartuskim
św.Barnaby, Apostoła (3 czytania)
MODLITWA
Módlmy się.
Boże nasz Ojcze, napełniłeś św. Barnabę wiarą i Duchem Świętym,
i posłałeś, aby nawracał narody.
Niech Ewangelia, którą z zapałem głosił,
również dzisiaj napełnia nas słowem i czynem
do mężnego jej wyznawania.
Przez Chrystusa ...
Więcej o św. Barnabie, Apostole
Na podstawie: Diurnale Cartusiense, Typis Cartusiae Pletriaci, 2008
tłumaczenie własne
w zakonie kartuskim
wspomnienie św.Bonifacego - Winfrida, biskupa i męczennika
MODLITWA
Módlmy się.
Ojcze, święty Bonifacy, męczennik,
głosił prawdziwą wiarę i przypieczętował ją własną krwią,
spraw za jego wstawiennictwem, abyśmy tę wiarę wiernie zachowywali
i mieli odwagę wyznawać przez całe życie.
Przez Chrystusa ...
Więcej o św. Bonifacym - Winfridzie
Na podstawie: Diurnale Cartusiense, Typis Cartusiae Pletriaci, 2008
tłumaczenie własne
w zakonie kartuskim
wspomnienie św. Karola Lwanga i Towarzyszy, męczenników
MODLITWA
Módlmy się.
Ojcze, Ty sprawiłeś, że krew męczenników stała się nasieniem chrześcijan,
daj, niech świadectwo Świętego Karola Lwanga i Jego Towarzyszy
i ich lojalność wobec Chrystusa, w obliczu tortur, inspiruje wiele kobiet i mężczyzn ,
do życia autentyczną wiarą chrześcijańską.
Przez Chrystusa ...
Więcej o św. Karolu Lwnaga i Towarzyszach
Na podstawie: Diurnale Cartusiense, Typis Cartusiae Pletriaci, 2008
tłumaczenie własne
w zakonie kartuskim
św. Pachomiusza Starszego, pustelnika
MODLITWA
Módlmy się.
Boże Ojcze, Ty powierzyłeś naszego Zbawiciela,
Jezusa Chrystusa opiece świętego Józefa.
Spraw, o to prosimy, by dzięki nieustającej naszej modlitwie
Twój Kościół nadal mógł służyć swojemu Panu,
Jezusowi Chrystusowi, który żyje i króluje ...
Więcej o: św. Pachomiuszu Starszym
tłumaczenie własne
w zakonie kartuskim
Św. Ignacego Loyoli, kapłana (3 czytania)
MODLITWA
Módlmy się.
Panie, Ty podniosłeś do wiecznej chwały św. Ignacego Loyola,
daj nam za Jego przykładem i pomocą siły do walki tu na ziemi,
byśmy mogli dzielić wieniec Jego wiecznego zwycięstwa w niebie.
Przez Jezusa Chrystusa ...
Na podstawie: Diurnale Cartusiense, Typis Cartusiae Pletriaci, 2008
tłumaczenie własne
Domenico di Prussia, Domenico di Treviri, Dominicus Borussus, Dominicus Carthusianus, Dominicus Eloinus, Dominikus von Preussen, Dominikus von Trier, Dominique de Prusse, Dominique de Trèves, Dominique le Charteux)
Urodzony ok. 1384 r. w Prusach, we wsi koło Gdańska, jako Dominik Helion. W 1393 r. jego matka, po śmierci ojca wysłała go do Gdańska, gdzie jego nauczycielem był dominikanin. Nie wiadomo, czy Dominik pochodził z rodziny polskiej, ale w każdym razie władał zarówno niemieckim, polskim, jak i łaciną, co potwierdza jego pobyt po 1400 r na studiach w Akademii Krakowskiej. Jak pisze o sobie, był to okres ganiania za niewiastami i hazardu w jego życiu. Bywał w Gnieźnie, Zgorzelcu i Pradze. Już w 1405 r. podczas pobytu w Pradze próbował bez powodzenia wstąpić do klasztoru kartuzów. W 1407 r. w okresie wielkopostnym, gdy próbował w kościele oczyścić się ze swoich grzechów, miała pojawić mu się osoba w niebieskiej szacie, biednie ubrana, której dał jako jałmużnę ostatni grosz. Tajemnicza postać, dziękując powiedziała, że w zamian za ten szczery dar otrzyma odpuszczenie swoich grzechów, a Dominik powiązał ją z Najświętszą Marią Panną. W 1409 r. został przyjęty do opactwa Św. Albana w Trierze (Trewirze), gdzie przeor Adolf z Essen praktykował średniowieczny, wywodzący się z pobożności cysterskiej, zwyczaj odmawiania pięćdziesiątek Ave Maria. Bł. Adolf z Essen, jako ćwiczenie duchowne zaleca Dominikowi odmówienie 50 Zdrowaś Mario, podejmuje modlitwę, która jednak wydaje mu się zbyt monotonna i nudna. Postanowił ją urozmaicić i nadał tej maryjnej modlitwie bardziej chrystologiczną treść. Ułożył 50 klauzul odnoszących się do wydarzeń związanych z życiem Jezusa Chrystusa, które dodawał po każdym odmawianym Ave Maria – po słowach benedictus fructus ventris tui, Jesus. Taki sposób modlitwy kształtuje się w opactwie trewirskim w latach 1410-1439 i szybko się rozprzestrzenia na inne klasztory kartuskie. Pomysł łączenia Zdrowaś Mario z ewangelicznymi wydarzeniami z życia Chrystusa staje się dla Dominika nowym źródłem siły duchowej. Bł. Adolf z Essen znając jego historię życia powierza mu funkcję ekonoma klasztoru, którą Dominik wzorowo sprawuje doprowadzając do jego rozkwitu. W czasie całego pobytu u Kartuzów pełnił też inne funkcje m.in. mistrza nowicjatu.W 1429 r. Bł. Adolf z Essen miał wizję Najświętszej Marii Panny w niebie, w towarzyszeniu chórów anielskich, które śpiewały Ave Maria, dodając klauzule ułożone przez Dominika, z których każda kończyła się zawołaniem Alleluia. Na imię Maryi aniołowie skłaniali głowę, zaś na imię Jezus przyklękali. Bł. Adolf z Essen uznał, że ci którzy będą modlili się w ten sposób, odniosą duchowe korzyści i uzyskają nagrodę w niebie. Opis wizji odczytano po jego śmierci w 1439 r. Zmarł 21 XII 1460 r. w Trierze nad Mozelą, w klasztorze Św. Albana.
ks. Marek Chmielewski W szkole Różańca Świętego. Wydawnictwo M, Kraków 2010
Wolfgang Achnitz: Das geistliche Schrifttum des Spätmittelalters, De Gruyter, Berlin 2011
Robert Rumin- artysta malarz, urodzony w 1968 roku w Nowym Sączu.
Absolwent Państwowego Liceum Sztuk Plastycznych w Nowym Wiśniczu. Uczestnik wielu wystaw i konkursów malarskich. W swoim malarstwie inspirowanym ikoną bizantyjską, stosuje śmiałe połączenie tematyki tradycyjnej z tematyką współczesną. "... spotkanie z ikoną przed kilku laty odmieniło moje pojęcie malarstwa i moje życie.
"Zgłębić tajemnice warsztatu i języka ikonografii, to wejść do innego świata, świata harmonii,
miłości i pokoju. Być po niewidzialnej stronie istnienia to cel, do którego można dążyć przez całe życie pracy twórczej. Być gotowym na chwilę, w której otworzą się oczy i ujrzysz wszystko to, co zawsze było zakryte, czego istnienie czułeś w najgłębszych pokładach swojego serca."
Robert Rumin
strona Roberta: http://www.robertrumin.republika.pl/
Tym, którzy ukochali medytację, z całego serca polecam wyprawę na Saharę, szczególnie egipską, to tu w pierwszych wiekach chrześcijaństwa ojcowie pustyni organizowali ogrody kontemplacji.
Sahara egipska to miejsce, to doznanie odbiegające od naszej codzienności: palące słońce, wszędobylski piasek (chciało by się powiedzieć wszędopylski), suchość w gardle powodują łaknienie wody, zaś piękno tego miejsca pogłębia wewnętrzne pragnienie nieskończoności. Piękno saharyjskich przestrzeni powalio mnie na kolana. Modlitwa uwielbienia nieustająco wylewała się z mojego wnętrza.
Nic się tu nie zmarnuje; każdy najmniejszy odpadek zawierający jakiekolwiek organiczne związki jest natychmiast przetwarzany w kawałek łańcucha pokarmowego przez pustynną faunę: chrabąszcze skarabeusze, seledynowe jaszczurki i pustynne liski zwane fenkami. Nie udało mi się spotkać lwów i hien, choć podobno odwiedzają niektóre zakątki. To samo można powiedzieć o imponderabiliach emanujących zza każdej pustynnej wydmy - atmosfera panująca na niezmierzonych piaskach i kolorowych skałach jest pochłaniana przez owo tajemne miejsce we wnętrzu człowieka, dotyka wewnętrznej przestrzeni sacrum, zaś psychice daje finezyjną refleksję.
Oazowi Mieszkańcy nie robią wrażenia agresywnych fanatycznych ekstremistów islamskich, jak próbują ich kreować niektóre media. Są pogodni, przyjacielscy, mają czarne życzliwe oczy, uśmiechnięte twarze i są zawsze gotowi do pomocy. Modlą się do Allacha kilka razy w ciągu dnia. Są niezwykle ubodzy, wg naszych kryteriów żyją jak nędzarze, ale ta prostota codziennego bytowania jest tu przyjęta za normę. Wydaje się, że nie dostrzegają swojego ubóstwa. To niesamowite jak dokładnie myją całe ciało przed modlitwą, by boso w czystości stanąć w obliczu Miłosiernego. Przyszło mi na myśl powielenie tego „bosego” zwyczaju w naszych kościołach. W dobie pontyfiaktu papieża Franciszka ów pomysł wydaje się być racjonalny.
PAX Jacek
Drodzy Przyjaciele,
Z dniem dzisiejszym udostępniamy wszystkim zainteresowanym
w wersji roboczej do użytku prywatnego,
przygotowane przez br. Łukasza.
Sancte Bruno, ora pro nobis.
6. Ile zaś samotność i cisza pustelni niesie miłośnikom swoim pożytku i boskiej radości, wiedzą ci tylko, którzy tego doświadczyli. Tu bowiem ludzie dzielni mogą powracać do siebie, o ile tylko zechcą, i „mieszkać z samym sobą”, stale pielęgnować zalążki cnót, i żywić się szczęśliwie owocami raju. Tu poszukuje się owego oka, które pogodnym wejrzeniem rani miłością Oblubieńca, przez które jeśli jest czyste i szczere postrzega się Boga. Tu święci się pracowity odpoczynek i w spokojnym spoczywa działaniu. Tu za trud bitewny odpłaca Bóg swoim bojownikom upragnioną nagrodą, pokojem właśnie, którego nie zna świat i „radością w Duchu Świętym”.
Ta jest ową kształtną Rachelą, o pięknym wyglądzie, którą bardziej ukochał Jakub, chociaż mniej przynoszącą synów, niż płodniejsza, lecz o chorych oczach Lea. Mniej liczni są bowiem synowie rozmyślania niż działania; a jednak Józef i Beniamin bardziej byli przez ojca kocham niż inni synowie.
To jest owa część najlepsza, którą „Maria obrała i której nie będzie pozbawiona”.
7. Ta jest ową najpiękniejszą Szunemitką, jedyną znalezioną w całym kraju Izraela. Dziewica, która by starca Dawida pielęgnowała i ogrzewała. Którą obyś ty jedyną miłował, bracie mój najdroższy, w jej objęciach ogrzany, płonął miłością Boga. Gdy tylko jej umiłowanie, zagości w twojej duszy, natychmiast owa zwodnicza i przymilna oszustka — chwała świata — zbrzydnie tobie tak, iż lekką ręką odrzucisz bogactwa niosące troski, z pewnością uciążliwe dla umysłu, a także nabierzesz wstrętu dla rozkoszy, które zarówno dla ciała jak dla duszy są szkodliwe.
8. Wie przecież Twoja Mądrość, kto mówi: Kto miłuje świat i to, co jest na świecie — to jest — pożądliwość ciała, pożądliwość oczu, a także żądzę sławy — nie ma w nim miłości Ojca i takoż — kto jest przyjacielem tego świata staje się nieprzyjacielem Boga. Cóż zatem tak niegodziwego, cóż [przychodzi] od umysłu tak szalonego i upadłego, co jest tak niebezpieczne, i co bardziej nieszczęśliwe niż chcieć ćwiczyć się w nieprzyjaźni przeciwko temu, którego potędze [i] tak nie jesteś w stanie się przeciwstawić‚ [ani zemsty] jego sprawiedliwej odpłaty uniknąć? Czy jesteśmy mocniejsi od Niego? Czy dlatego, że cierpliwa Jego Miłość wzywa nas właśnie do pokuty wzgarda [świata] nie pomści naszej nieprawości? Cóż jest bowiem bardziej przewrotnego, cóż bardziej zwalcza rozum, sprawiedliwość i samą naturę, niż to, że umiłuje się bardziej niż Stwórcę, że bardziej zabiega się o sprawy przemijające niż wieczne, o ziemskie niż niebieskie.
9. Cóż zatem czynić zamierzasz [mój] umiłowany? Cóż, jeśli nie zawierzyć radom Bożym, zawierzyć prawdzie, która mylić się nie może? Radził przecież wszystkim mówiąc: „Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i utrapieni jesteście, a ja was pokrzepię”. Czyż nie jest trudem najgorszym i bezużytecznym męczyć się pożądaniem, troskami i niepokojami, strachem i bólem dla rzeczy upragnionych bez przerwy się dręczyć? Jakież więc brzemię jest cięższe od tego, które myśl ze szczytu swojej godności spycha na dno, które jest całą niesprawiedliwością? Uciekaj więc, bracie mój od tych wszystkich ciężarów i nieszczęść, i przenieś się od burzy tego świata do bezpiecznego i cichego portu.
10. Wie bowiem roztropność Twoja, co nam sama Mądrość powiedziała — „Tak więc nikt z was, kto nie wyrzeka się wszystkiego, co posiada, nie może być moim uczniem”. Któż nie dostrzega, jak piękne, jak pożyteczne i jak radosne jest przebywanie w szkole pod nakazami Ducha Świętego, oraz zgłębianie boskiej, która jedyna daje prawdziwe szczęście.
W zakładce galerie w w kategoriach zdjęcia umieszczono fotografie z kolejnego klasztoru Kartuzów. 
W zakładce galerie w w kategoriach zdjęcia umieszczono fotografie z miejsca pochówku św Brunona z Kolonii.