w zakonie kartuskim

św. Ambrożego, doktora i biskupa, (3 czytania)

MODLITWA

Módlmy się:

w zakonie kartuskim

św. Franciszka Ksawerego, prezebitera, wspomnienie

MODLITWA

Módlmy się:

w zakonie kartuskim

Bł. Beatrycze, dziewicy i zakonnicy (3 czytania)

MODLITWA

Módlmy się:

w zakonie kartuskim

św. Andrzeja Dung-Lac, Prezbitera, i Towarzyszy wspomnienie

MODLITWA

Módlmy się:

w zakonie kartuskim

Ofiarowanie Najświętszej Maryi Panny (12 czytań)

MODLITWA

Módlmy się:

w zakonie kartuskim

św. Hugona z Lincoln,  zakonnika i Biskupa, (12 czytań)

MODLITWA

w zakonie kartuskim

św. Jozofata Kuncewicza, męczennika i Biskupa,  wspomnienie

MODLITWA

Módlmy się:

w zakonie kartuskim

św. Marcina z Tours, Biskupa (12 czytań)

MODLITWA

Módlmy się:

w zakonie kartuskim

rocznica poświęcenia Bazyliki św. Jana na Lateranie

MODLITWA

Módlmy się:

w zakonie kartuskim

św. Karola Boromeusza Biskupa, wspomnienie

MODLITWA

Módlmy się:

w zakonie kartuskim

Uroczystość Wszystkich Świętych 

MODLITWA (z seksty)

Módlmy się:

w zakonie kartuskim

św. Szymona i Judy Tadeusza, Apostołów (12 czytań)

MODLITWA

Módlmy się:

Żywot Hilariona został napisany przez Hieronima w 390 roku w Betlejem. Jego celem było dalsze ascetyczne życie, któremu był oddany. Zawiera, wśród wielu legendarnych, niektóre stwierdzenia, które wiążą go z prawdziwą historią, a w każdym razie jest ciekawym zapisem stanu ludzkiego umysłu w 4 wieku. Teoria zapoczątkowana w Niemczech, że był to rodzaj romansu religijnego, wydaje się pozbawiona fundamentów. Być może, w intencji Hieronima, był to wkład w historię kościoła, którego napisanie zaproponował, ale nigdy nie wykonał. (Zob. Żywot Malchusa, ok. 1).

1. Zanim zacznę pisać żywot błogosławionego Hilariona, proszę o pomoc Ducha Świętego, który w nim mieszkał, aby Ten, który obdarzył świętego swoimi cnotami, obdarzył mnie taką mocą mowy, aby je opowiedzieć, aby moje słowa były adekwatne do jego czynów. Cnota tych, którzy dokonali wielkich czynów, jest ceniona proporcjonalnie do zdolności, z jaką była chwalona przez ludzi geniusza. Aleksander Wielki Macedoński, o którym Daniel mówi jako o baranie, panterze lub kozie, gdy dotarł do grobu Achillesa, zawołał Szczęśliwą Młodość! Mieć przywilej wielkiego herolda swojej wartości, czyli oczywiście Homera. Ja jednak muszę opowiedzieć historię życia i rozmowy człowieka tak znanego, że nawet Homer, gdyby tu był, albo zazdrościłby mi tematu, albo okazał się mu nierówny. Prawdą jest, że ten święty człowiek Epifaniusz, biskup Salaminy Cyprze, który miał wiele stosunku z Hilarionem, przedstawił swoje pochwały w krótkim, ale szeroko rozpowszechnionym liście. Jednak jedną rzeczą jest chwalenie zmarłych w kategoriach ogólnych, a inną jest opowiadanie o ich charakterystycznych cnotach. I tak, podejmując dzieło rozpoczęte przez Niego, raczej mu służymy niż zło: gardzimy znęcaniem się nad niektórymi, którzy, tak jak kiedyś dyskredytowali mojego bohatera Paulusa, teraz być może zdyskredytują Hilariona; tych pierwszych krytykowali za jego samotne życie; mogą znaleźć winę u tego ostatniego za jego stosunek ze światem; ten był zawsze poza zasięgiem wzroku, dlatego myślą, że nie istniał;  drugi był widziany przez wielu, dlatego uważa się, że nie ma żadnego związku. To jest właśnie to, co ich przodkowie faryzeusze robili w dawnych czasach! Nie byli zadowoleni (Mateusz 11:18) Jan poszczący na pustyni, ani z naszego Pana i Zbawiciela w zatłoczonym tłumie, jedząc i pijąc. Ale przyłożę rękę do pracy, którą postanowiłem i pójdę dalej, zamykając uszy na szczekanie psów Scylli.
2. Miejscem urodzenia Hilariona była wioska Thabatha, położona około pięciu mil na południe od Gazy, miasta Palestyny. Jego rodzice byli bałwochwalcami i dlatego, jak to się mówi, róża rozkwitła na cierniu. Przez nich powierzono mu opiekę gramatyka w Aleksandrii, gdzie, o ile pozwalał na to jego wiek, dawał dowody niezwykłych zdolności i charakteru; i w krótkim czasie przysiągł wszystkim i stał się znakomitym mówcą. Co ważniejsze niż to wszystko, wierzył w Pana Jezusa i nie rozkoszował się szaleństwem cyrku, krwią areny, ekscesami teatru: cała jego przyjemność była w zgromadzeniach Kościoła.

w zakonie kartuskim

św. Łukasza, Apostoła i Ewangelisty (12 czytań)

MODLITWA

Módlmy się: 

Więcej o: św. Łukaszu 

Na podstawie: Diurnale Cartusiense, Typis Cartusiae Pletriaci, 2008

tłumaczenie własne 

w zakonie kartuskim

św. Ignacego z Antiochii, biskupa i męczennika (3 czytania)

MODLITWA

Módlmy się:

w zakonie kartuskim 

Naszej Pani Różańcowej (wspomnienie)

MODLITWA

Módlmy się: